Kamienne krzyże pod Wrocławiem (Die steinernen Kreuze vor Breslau)

Z almanach wrocławski
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Die steinernen Kreuze vor Breslau. Der Breslauische Erzähler : eine Wochenschrift. Jg.2, No. 23 (6 Junius 1801), s. 367-368.

Kamienne krzyże pod Wrocławiem

O kamiennych krzyżach przed Bramą Mikołajską można znaleźć następujące informacje. W czasach, gdy wielu pobożnych książąt i panów z naszej ojczyzny pielgrzymowało do Ziemi Świętej, uczynił to również książę Heinrich von Liegniz[1], a z nim pojechał tam też wrocławski patrycjusz Piotr Rindfleisch, który zwiedził i obmierzył wszystkie święte miejsca, a po powrocie postanowił wznieść pomnik upamiętniający jego pobożną podróż. Dokonał tego poprzez wzniesienie tych trzech krzyży, o których mówi się, ze są tak daleko od Wrocławia, jak Golgota od Jerozolimy. Są tacy co twierdzą, że ponieważ byli podróżnicy, którzy powątpiewali w dokładność pomiaru, to pobożny człowiek ponownie udał się do Jerozolimy aby sprawdzić precyzję pomiaru.

Die steinernen Kreuze vor Breslau

Ueber die steinernen Kreuze vor dem Nikolaithor finden sich folgende Nachrichten. Um die Zeit, wo auch aus unserm Vaterlande so manche fromme Fürsten und Herren Wallfahrten in das heilige Land anstellten, war Herzog Heinrich von Liegniz und mit ihm ein Vornehmer von Breslau, Peter von Rindfleisch ebenfalls dahin gezogen, hatte dort alle heiligen Plätze besucht und gemessen, und beschloß, nah seiner Zurückkunft ein Denkmahl seiner andächtigen Reise zu stiften. Das geschah, indem er diese drey Kreuze errichten ließ, die eben so weit von Breslau seyn sollen, als Golgatha von Jerusalem. Einige erzählen, daß der fromme Mann, da verschiedene Reisende die Nichtigkeit dieser Abmessung bezweifelt hatten, noch einmahl nach Jerusalem gereist sey, um das Maaß recht genau zu haben. Er starb 1532.

Przypisy

  1. W tym czasie (Peter von Rindfleisch pielgrzymował w 1496 r.) w Ziemi Świętej nie było księcia legnickiego. Rządy regencyjne w księstwie sprawowała Ludmiła z Podiebradów (1456-1503) w imieniu małoletnich synów jej i zmarłego męża Fryderyka I (1446-1488). Synowie ci to Jan II (1477-1499), Fryderyk II (1480-1457) i Jerzy I (1481 a 1483-1521). Pielgrzymkę do Jerozolimy podjął Fryderyk II, ale było to w 1507 r. Wydaje się, że żaden książę legnicki o imieniu Henryk nie odbył pielgrzymki do Ziemi Świętej. Z Piastów legnickich na pielgrzymkę w XV w. udał się Ludwik II brzeski (1380 a 1385-1420). Było to jednak w 1404 r. Książę został wzięty do niewoli przez Saracenów. Wykupił go za 6 000 guldenów brat Henryk IX lubiński, a właściwie mieszczanie Brzegu, Chojnowa i Oławy obłożeni na ten cel specjalnym podatkiem. Najsłynniejsza pielgrzymka do Jerozolimy księcia z Piastów śląskich o imieniu Henryk to wyprawa Henryka V Żelaznego (1312 a 1321-1369), którą podjął w 1356 r. Był to jednak książę z linii Piastów głogowskich.