Płyta nagrobna Piotra Rothe młodszego: Różnice pomiędzy wersjami

Z almanach wrocławski
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
m
Linia 1: Linia 1:
 
[[Plik:Rothe Peter zm. 1464.jpg|thumb|left|Płyta nagrobna Piotra Rothe w kaplicy Heugelów]]
 
[[Plik:Rothe Peter zm. 1464.jpg|thumb|left|Płyta nagrobna Piotra Rothe w kaplicy Heugelów]]
'''Piotr Rothe młodszy''' zm. 3 października 1464 r. Rajca i ławnik wrocławski w latach 1454-1464, wójt w 1463 r., a w  1462 i 1464 senior (starszy) rady Wrocławia i jednocześnie starosta księstwa wrocławskiego (capitaneus, Landeshauptmann).   
+
'''Piotr Rothe młodszy''', zm. 3 października 1464 r. Rajca i ławnik wrocławski w latach 1454-1464, wójt w 1463 r., a w  1462 i 1464 senior (starszy) rady Wrocławia i jednocześnie starosta księstwa wrocławskiego (capitaneus, Landeshauptmann).   
  
 
== Rothe ==
 
== Rothe ==
Stein wywodzi ród od Mikłaja Rudego (Nikolaus Rufus), wzmiankowanego jako rycerz w 1260 r., dworzanin książęcy w 1264 r. i jako świadek dokumentu we Wrocławiu w 1285 r.(Stein 1963, 106). Osobę tę wypada zidentyfikować z  pochodzącym z Gorzowa Śląskiego dolnośląskim rycerzem Mikołajem Rudym (Rufusem) synem Żegoty.  Marek Cetwiński odnajduje jego ślady pozostawione przez świadkowanie na dokumentach. Mikołaj Żegocic jest aktywny w latach 1262-1285. 12 IV1262 jako syn Żegoty występuje na dokumencie wystawionym przez księcia wrocławskiego Henryka III Białego we Wrocławiu. Trochę dłużej niż dwa lata później nazywany jest  dworzaninem tegoż księcia (dokument Henryka III wystawiony we Wrocławiu dn. 13 XI 1264). Kariera Mikołaja rozwija się za kolejnego Henryka wrocławskiego, Probusa. Rudy świadkuje na 10 znany dokumentach. 3 III 1274 jako kasztelan Gorzowa poświadcza dokument Henryka IV we Wrocławiu.  
+
Stein wywodzi ród od Mikołaja Rudego (Nikolaus Rufus), wzmiankowanego jako rycerz w 1260 r., dworzanin książęcy w 1264 r. i jako świadek dokumentu we Wrocławiu w 1285 r.(Stein 1963, 106). Osobę tę wypada zidentyfikować z  pochodzącym z Gorzowa Śląskiego dolnośląskim rycerzem Mikołajem Rudym (Rufusem), synem Żegoty.  Marek Cetwiński odnajduje jego ślady pozostawione przez świadkowanie na dokumentach. Mikołaj Żegocic jest aktywny w latach 1262-1285. 12 IV1262 jako syn Żegoty występuje na dokumencie wystawionym przez księcia wrocławskiego Henryka III Białego we Wrocławiu. Trochę dłużej niż dwa lata później nazywany jest  dworzaninem tegoż księcia (dokument Henryka III wystawiony we Wrocławiu dn. 13 XI 1264). Kariera Mikołaja rozwija się za kolejnego Henryka wrocławskiego, Probusa. Rudy świadkuje na 10 znany dokumentach. 3 III 1274 jako kasztelan Gorzowa poświadcza dokument Henryka IV we Wrocławiu.  
  
 
== Literatura ==
 
== Literatura ==

Wersja z 14:32, 19 lis 2022

Płyta nagrobna Piotra Rothe w kaplicy Heugelów

Piotr Rothe młodszy, zm. 3 października 1464 r. Rajca i ławnik wrocławski w latach 1454-1464, wójt w 1463 r., a w 1462 i 1464 senior (starszy) rady Wrocławia i jednocześnie starosta księstwa wrocławskiego (capitaneus, Landeshauptmann).

Rothe

Stein wywodzi ród od Mikołaja Rudego (Nikolaus Rufus), wzmiankowanego jako rycerz w 1260 r., dworzanin książęcy w 1264 r. i jako świadek dokumentu we Wrocławiu w 1285 r.(Stein 1963, 106). Osobę tę wypada zidentyfikować z pochodzącym z Gorzowa Śląskiego dolnośląskim rycerzem Mikołajem Rudym (Rufusem), synem Żegoty. Marek Cetwiński odnajduje jego ślady pozostawione przez świadkowanie na dokumentach. Mikołaj Żegocic jest aktywny w latach 1262-1285. 12 IV1262 jako syn Żegoty występuje na dokumencie wystawionym przez księcia wrocławskiego Henryka III Białego we Wrocławiu. Trochę dłużej niż dwa lata później nazywany jest dworzaninem tegoż księcia (dokument Henryka III wystawiony we Wrocławiu dn. 13 XI 1264). Kariera Mikołaja rozwija się za kolejnego Henryka wrocławskiego, Probusa. Rudy świadkuje na 10 znany dokumentach. 3 III 1274 jako kasztelan Gorzowa poświadcza dokument Henryka IV we Wrocławiu.

Literatura

  • Breslauer Stadtbuch enthaltend die Rathslinie von 1287 ab und Urkunden zur Verfassungsgeschichte der Stadt. Red. Markgraf H., Frenzel O. Codex Diplomaticus Silesiae T.11. Breslau: 1882, s. 20-41.
  • Cetwiński Marek. Rycerstwo śląskie do końca XIII w. Biogramy i rodowody. Wrocław. 1982, s. 44, 148.
  • Jurek Tomasz. Obce rycerstwo na Śląsku. Poznań: 1998 s. 14, 141.
  • Pusch Oskar. Die Breslauer Rats- und Stadtgeschlechter in der Zeit von 1241 bis 1741. Bd 1 (A-F). Dortmund: 1986, s. 85.
  • Siebmacher's Grosses Wappenbuch, Bd. 15; Die Wappen Des Preussischen Adels, 2. Teil. Red. Blazek, Konrad. Nürnberg: 1890, s. 108-109.
  • Stein Rudolf. Der Rat und die Ratsgeschlechter des alten Breslau. Würzburg: 1963, s. 105-108.
  • Wółkiewicz Ewa. Capitaneus Slesie. Królewscy namiestnicy księstwa wrocławskiego i Śląska w XIV i XV wieku. W: Monarchia w średniowieczu, władza nad ludźmi, władza nad terytorium. Warszawa: 200, s. 169-225. (cBW 12)
  • https://geneagraphie.com/getperson.php?personID=I559587&tree=1