Umowa ugodowa z 1305 r. dotycząca zabójstwa młynarza ze Stanowic: Różnice pomiędzy wersjami
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
<div style="float: right;">{{MKK}}</div> | <div style="float: right;">{{MKK}}</div> | ||
− | Stanowice ''(niem. Stanowitz)'' to wieś położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Strzegom. Na początku XIV w. | + | Stanowice ''(niem. Stanowitz)'' to wieś położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Strzegom. Na początku XIV w. został zabity młynarz ze Stanowic. |
− | + | Dokument księżnej Beatrycze, wdowy po księciu świdnickim, jaworskim i lwóweckim Bolku I Surowym potwierdza umowę ugodową. Został wystawiony w Strzegomiu dnia 5 grudnia 1305 r. Oryginał przechowywany jest w Národní archiv w Pradze. Jest to najstarsza znana umowa kompozycyjna (ugodowa) z terenów dzisiejszej Polski, dotycząca ugody w sprawie zabójstwa. W treści znajduje się wzmianka o [[krzyż pokutny|krzyżu pokutnym]] (pojednania). We wsi znajduje się kamienny krzyż ale [[Krzyż pokutny (pojednania) w Stanowicach koło Strzegomia|nie wiadomo czy to krzyż wymieniony w umowie]]. Z dokumentu nie wynika też, gdzie dokonano zabójstwa, a tam miał stać krzyż. | |
− | ''My, Beatrycze, księżna Śląska i pani Książa, chcemy, aby wszystkim wyznawcom Chrystusa, do których dotrze ten dokument, wiadomo było, że Konrad von Langinberc, były stanowicki młynarz pozbawiony został życia przez brata Konrada, byłego zarządcę majątku w Pasiecznej. Za zabójstwo tego człowieka, brat Günther, obecny administrator klasztoru, zaproponował, po zasięgnięciu rady, żonie, dzieciom i krewnym zabitego stosowną przyzwoitą kwotę, a żona i dzieci przyjęli kwotę ustaloną na 12 grzywien srebra. Obecni byli niżej zapisani: Jutta, żona zabitego; Petzold, brat jego; Henryk syn Bawara; Konrad z Wrocławia; Siffrid; Henryk Dług z Pieszyc; Hertil, młynarz, mąż siostry wdowy, Siffrid, Herman, synowie oraz Gertruda i Katarzyna, córki. Półtorej grzywny srebra otrzymał także sługa zabitego za odniesione obrażenia, a cyrulik, który udzielił mu pomocy, jedną grzywnę. Na miejscu zabójstwa | + | ''My, Beatrycze, księżna Śląska i pani Książa, chcemy, aby wszystkim wyznawcom Chrystusa, do których dotrze ten dokument, wiadomo było, że Konrad von Langinberc, były stanowicki młynarz pozbawiony został życia przez brata Konrada, byłego zarządcę majątku w Pasiecznej. Za zabójstwo tego człowieka, brat Günther, obecny administrator klasztoru, zaproponował, po zasięgnięciu rady, żonie, dzieciom i krewnym zabitego stosowną przyzwoitą kwotę, a żona i dzieci przyjęli kwotę ustaloną na 12 grzywien srebra. Obecni byli niżej zapisani: Jutta, żona zabitego; Petzold, brat jego; Henryk syn Bawara; Konrad z Wrocławia; Siffrid; Henryk Dług z Pieszyc; Hertil, młynarz, mąż siostry wdowy, Siffrid, Herman, synowie oraz Gertruda i Katarzyna, córki. Półtorej grzywny srebra otrzymał także sługa zabitego za odniesione obrażenia, a cyrulik, który udzielił mu pomocy, jedną grzywnę. Na miejscu zabójstwa postawiono krzyż. Wymienieni, po spełnieniu wszystkich warunków umowy, w obecności wójta i ławników wyrzekli się pod przysięgą wszelkich działań zmierzających do zemsty i dziękowali za korzystne warunki ugody. Ażeby żadna z wyżej wymienionych osób nie dopuściła się pogwałcenia umowy i aby potwierdzić zgodę, kazaliśmy opatrzyć ten dokument naszą pieczęcią, pieczęcią komtura brata Günthera oraz pieczęcią mieszczan Strzegomia, nadając mu moc prawną. Świadkami tego są: nasi kapelani Pan Henryk, magister i Jakub; Zcapilo; Gimpert; Herman Rose; Apezko in Acie; Engelbert, rzeźnik i liczni, godni zaufania. Sporządzono ręką Konrada, rektora szkoły strzegomskiej w nony grudnia roku pańskiego 1305.'' |
[[Plik:Umowa kompozycyjna 1305.jpg|alt=Umowa Kompozycyjna zawarta w Strzegomiu w 1305 r.|800px|center]] | [[Plik:Umowa kompozycyjna 1305.jpg|alt=Umowa Kompozycyjna zawarta w Strzegomiu w 1305 r.|800px|center]] | ||
[[Kategoria:Umowy kompozycyjne]] | [[Kategoria:Umowy kompozycyjne]] |
Aktualna wersja na dzień 13:52, 9 lip 2023
Stanowice (niem. Stanowitz) to wieś położona w województwie dolnośląskim, w powiecie świdnickim, w gminie Strzegom. Na początku XIV w. został zabity młynarz ze Stanowic.
Dokument księżnej Beatrycze, wdowy po księciu świdnickim, jaworskim i lwóweckim Bolku I Surowym potwierdza umowę ugodową. Został wystawiony w Strzegomiu dnia 5 grudnia 1305 r. Oryginał przechowywany jest w Národní archiv w Pradze. Jest to najstarsza znana umowa kompozycyjna (ugodowa) z terenów dzisiejszej Polski, dotycząca ugody w sprawie zabójstwa. W treści znajduje się wzmianka o krzyżu pokutnym (pojednania). We wsi znajduje się kamienny krzyż ale nie wiadomo czy to krzyż wymieniony w umowie. Z dokumentu nie wynika też, gdzie dokonano zabójstwa, a tam miał stać krzyż.
My, Beatrycze, księżna Śląska i pani Książa, chcemy, aby wszystkim wyznawcom Chrystusa, do których dotrze ten dokument, wiadomo było, że Konrad von Langinberc, były stanowicki młynarz pozbawiony został życia przez brata Konrada, byłego zarządcę majątku w Pasiecznej. Za zabójstwo tego człowieka, brat Günther, obecny administrator klasztoru, zaproponował, po zasięgnięciu rady, żonie, dzieciom i krewnym zabitego stosowną przyzwoitą kwotę, a żona i dzieci przyjęli kwotę ustaloną na 12 grzywien srebra. Obecni byli niżej zapisani: Jutta, żona zabitego; Petzold, brat jego; Henryk syn Bawara; Konrad z Wrocławia; Siffrid; Henryk Dług z Pieszyc; Hertil, młynarz, mąż siostry wdowy, Siffrid, Herman, synowie oraz Gertruda i Katarzyna, córki. Półtorej grzywny srebra otrzymał także sługa zabitego za odniesione obrażenia, a cyrulik, który udzielił mu pomocy, jedną grzywnę. Na miejscu zabójstwa postawiono krzyż. Wymienieni, po spełnieniu wszystkich warunków umowy, w obecności wójta i ławników wyrzekli się pod przysięgą wszelkich działań zmierzających do zemsty i dziękowali za korzystne warunki ugody. Ażeby żadna z wyżej wymienionych osób nie dopuściła się pogwałcenia umowy i aby potwierdzić zgodę, kazaliśmy opatrzyć ten dokument naszą pieczęcią, pieczęcią komtura brata Günthera oraz pieczęcią mieszczan Strzegomia, nadając mu moc prawną. Świadkami tego są: nasi kapelani Pan Henryk, magister i Jakub; Zcapilo; Gimpert; Herman Rose; Apezko in Acie; Engelbert, rzeźnik i liczni, godni zaufania. Sporządzono ręką Konrada, rektora szkoły strzegomskiej w nony grudnia roku pańskiego 1305.