Hieronim Krebel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Silesiacum
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Krebel Hieronimus.jpg|thumb|left|200px|1. Hieronimus Krebel na swoim epitafium]]
[[Plik:Krebel Hieronimus.jpg|thumb|left|200px|1. Hieronimus Krebel na swoim epitafium]]
'''Hieronimus Krebel''' zmarły 3 maja 1506 r., wrocławski mieszczanin z patrycjuszowskiej rodziny, której nazwisko zapisywano w dokumentach i opracowaniach również jako Krebil, Crebil, Crebel. Sam Hieroniums występuje też jako Hieronymus a nazwisko pisane jest też Crebil i Krebil.  Syn [[Herby wrocławskich rajców i ławników na sklepieniu Izby Seniora Rady w Ratuszu#Drugi krąg, rajcy|Petera Krebila (Krebela)]] i Kathariny. Nie osiągnął takiego znaczenia w mieście i księstwie jak ojciec. Znany jest z adresowanej do niego korespondencji kapituły zakonu krzyżackiego w sprawie spadku po matce Katarzynie. Rycerze zakonni proszą go w 1503 r., aby skłonił siostrę, mieszkającą w Królewcu wdowę po obywatelu tego miasta Hannsie Fenche, do przyjazdu do Wrocławia w celu objęcia działu spadkowego po matce i pomógł jej, aby dostała, co jej się należy. Być może siostra dokonała lub obiecała zakonowi zapis, co skłoniło zajętych akurat wyborem nowego, już 36, wielkiego mistrza (został nim Fryderyk Wettyn) rycerzy zakonnych do wystąpienia w tak indywidualnej sprawie i w dalekim kraju.  
'''Hieronimus Krebel''' zmarły 3 maja 1506 r., wrocławski mieszczanin z patrycjuszowskiej rodziny, której nazwisko zapisywano w dokumentach i opracowaniach również jako Krebil, Crebil, Crebel. Sam Hieroniums występuje też jako Hieronymus, a nazwisko pisane jest też Crebil i Krebil.  Syn [[Herby wrocławskich rajców i ławników na sklepieniu Izby Seniora Rady w Ratuszu#Drugi krąg, rajcy|Petera Krebila (Krebela)]] i Kathariny.  
 
Nie osiągnął takiego znaczenia w mieście i księstwie jak ojciec. W zachowanych dokumentach pojawia się  jako inicjator pisma wrocławskiej Rady do wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Fryderyka Wettyna (1473–1510 wieki mistrz od 1498) w sprawie spadku po matce Katarzynie. W Królewcu mieszkała siostra Hieronima Jadwiga (Hedwig) zamężna z królewieckim mieszczaninem Hansem Fenche. W 1503 r., gdy wystosowany został list, była już wdową. Rada prosiła aby wielki mistrz raczył się zgodzić i wręcz zainspirował byłą wrocławiankę do udania się do rodzinnego miasta w celu objęcia należnej jej części spadku. Autorzy sugerują, że, że działy spadkowe odbędą się w zgodnym porozumieniu rodzeństwa, o czym pewnie zapewniał radę Hieronim. W liście pada propozycja aby wdowa pojawiła się we Wrocławiu na  Jarmarkt Mitfaste w 1503 r., czyli  jarmark wielkopostny odbywający  przed Wielkim Postem. Jarmark ten we Wrocławiu odbywał się  w pierwszą sobotę po święcie Ofiarowania Pańskiego czyli w 1503 r. wypadał na dzień 4 lutego.  


Hieronim był żonaty z Kunegundą, córką Lorenza Heugela,  wrocławskiego patrycjusza, obecnego herbem razem z ojcem Hironima Peterem,  na sklepieniu [[Herby wrocławskich rajców i ławników na sklepieniu Izby Seniora Rady w Ratuszu|Sali Seniora Rady Ratusza]].  
Hieronim był żonaty z Kunegundą, córką Lorenza Heugela,  wrocławskiego patrycjusza, obecnego herbem razem z ojcem Hironima Peterem,  na sklepieniu [[Herby wrocławskich rajców i ławników na sklepieniu Izby Seniora Rady w Ratuszu|Sali Seniora Rady Ratusza]].  

Wersja z 13:04, 28 gru 2021

1. Hieronimus Krebel na swoim epitafium

Hieronimus Krebel zmarły 3 maja 1506 r., wrocławski mieszczanin z patrycjuszowskiej rodziny, której nazwisko zapisywano w dokumentach i opracowaniach również jako Krebil, Crebil, Crebel. Sam Hieroniums występuje też jako Hieronymus, a nazwisko pisane jest też Crebil i Krebil. Syn Petera Krebila (Krebela) i Kathariny.

Nie osiągnął takiego znaczenia w mieście i księstwie jak ojciec. W zachowanych dokumentach pojawia się jako inicjator pisma wrocławskiej Rady do wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Fryderyka Wettyna (1473–1510 wieki mistrz od 1498) w sprawie spadku po matce Katarzynie. W Królewcu mieszkała siostra Hieronima Jadwiga (Hedwig) zamężna z królewieckim mieszczaninem Hansem Fenche. W 1503 r., gdy wystosowany został list, była już wdową. Rada prosiła aby wielki mistrz raczył się zgodzić i wręcz zainspirował byłą wrocławiankę do udania się do rodzinnego miasta w celu objęcia należnej jej części spadku. Autorzy sugerują, że, że działy spadkowe odbędą się w zgodnym porozumieniu rodzeństwa, o czym pewnie zapewniał radę Hieronim. W liście pada propozycja aby wdowa pojawiła się we Wrocławiu na Jarmarkt Mitfaste w 1503 r., czyli jarmark wielkopostny odbywający przed Wielkim Postem. Jarmark ten we Wrocławiu odbywał się w pierwszą sobotę po święcie Ofiarowania Pańskiego czyli w 1503 r. wypadał na dzień 4 lutego.

Hieronim był żonaty z Kunegundą, córką Lorenza Heugela, wrocławskiego patrycjusza, obecnego herbem razem z ojcem Hironima Peterem, na sklepieniu Sali Seniora Rady Ratusza.

Jego epitafium z 1509 r.[1] zachowało się i można je zobaczyć na północnej ścianie kościoła pw. św. Krzysztofa we Wrocławiu (drugie od lewej). Znajdujący się na epitafium herb Krebela (mityczne zwierzę pół jelenia, pół lwa) pomógł rozpoznać herb na sklepieniu Izby Seniora Rady, umieszczony na prawo od herbu Seniora, jako należący do jego ojca Petera.

Tekst inskrypcjii: Anno Domini 1506 in die jubilate ob(iit) Hieronimus Krebel miles cuius anima requiescat in pacem.

W roku Pańskim 1506 zmarł w Trzecią Niedzielę Wielkanocną Hieronimus Krebel rycerz, którego dusza niech spoczywa w pokoju.


Przypisy

  1. Schellenberg Alfred. Die Ratsherrwappen des Sterngewölbes im Oberbürgermeisterzimmer des Breslauer Rathaus. Schlesische Heimat, Jg. 1937, Heft 3, s. 139-149.

Na podstawie

  • Samuel Benjamin Klose's Darstellung der inneren Verhältnisse der Stadt Breslau vom Jahre 1548 bis zum jaher 1526 namens des Vereins für Geschichte und Alterthum Schlesiens herausgegeben von Gustav Adolf Stenzel. Breslau 1847.
  • Epitafim Hieronimusa Krebela na kościele pw. św. Krzysztofa we Wrocławiu.
  • Schellenberg Alfred. Die Ratsherrwappen des Sterngewölbes im Oberbürgermeisterzimmer des Breslauer Rathaus. Schlesische Heimat, Jg. 1937, Heft 3, s. 139-149.