Krzyż kamienny koło kościoła Świętego Krzyża w Żywcu: Różnice pomiędzy wersjami

Z almanach wrocławski
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
(Utworzono nową stronę "{{Cytat||'''''Tegoż dnia ostatniego lipca '''''[1624 r.]''''' Michał Gnidka, miejski synek żywiecki, w Żywcu przez sąd zginął, że rodziców swoich nie słuchał...")
 
m
Linia 1: Linia 1:
 
{{Cytat||'''''Tegoż dnia ostatniego lipca '''''[1624 r.]''''' Michał Gnidka, miejski synek żywiecki, w Żywcu przez sąd zginął, że rodziców swoich nie słuchał i na złość im wszystko robił i kradzieżą się bawił. Za co u kościoła Świętego Krzyża pod parkanem, pod Bożą Męką kamienną ściąt i tam pogrzebion. Na którego grobie, na pamiątkę tego rodzice jego dali krzyż kamienny wykonać i tamże postawić, który dotąd stoi przy tej Bożej Męce, czego każden o tem nie wie.'''''}}
 
{{Cytat||'''''Tegoż dnia ostatniego lipca '''''[1624 r.]''''' Michał Gnidka, miejski synek żywiecki, w Żywcu przez sąd zginął, że rodziców swoich nie słuchał i na złość im wszystko robił i kradzieżą się bawił. Za co u kościoła Świętego Krzyża pod parkanem, pod Bożą Męką kamienną ściąt i tam pogrzebion. Na którego grobie, na pamiątkę tego rodzice jego dali krzyż kamienny wykonać i tamże postawić, który dotąd stoi przy tej Bożej Męce, czego każden o tem nie wie.'''''}}
  
Tak wyjaśnił kronice miasta pt. ''Chronografia albo Dziejopis Żywiecki'', pochodzenie kamiennego krzyża na cmentarzu przy kościele Świętego Krzyża w Żywcu (kościół Trzech Krzyży) Andrzej Komoniecki (1658-1720), od 1686 r. burmistrz, a od 1688 przez następne 40 lat wójt Żywca. Przy tym gotyckim  kościele z XV w. chowano w XVII i XVIII w.<ref group="U">Cmentarz przy kościele Świętego Krzyża funkcjonował od momentu założenia kościoła do edyktu cesarza Józefa II (tzw. Józefiny) z roku 1784, kiedy to zakazano chowania w obrębie miasta.</ref> skazańców, na których wykonano wyrok śmierci. Plac przykościelny był także miejscem wykonywania wyroków przez ścięcie. Jak wskazuje Komoniceki, egzekucje  odbywały się pod kapliczką - tzw. Bożą Męką. Jej powstanie włodarz miasta  opisuje tak: '''''Tegoż roku '''''[1618]''''' ućciwa Zofia Kiełzaczka, mieszczka żywiecka legowała pewną summę na Bożą Mękę kamienną, prosząc przy śmierci, aby u kościoła Świętego Krzyża wystawiona była. I tak stało się i dotąd pamiątka z niej jeszcze się pokazuje.'''''
+
Tak wyjaśnił w kronice miasta pt. ''Chronografia albo Dziejopis Żywiecki'' pochodzenie kamiennego krzyża na cmentarzu przy kościele Świętego Krzyża w Żywcu (kościół Trzech Krzyży) Andrzej Komoniecki (1658-1720), od 1686 r. burmistrz, a od 1688 przez następne 40 lat wójt Żywca. Przy tym gotyckim  kościele z XV w. chowano w XVII i XVIII w.<ref group="U">Cmentarz przy kościele Świętego Krzyża funkcjonował od momentu założenia kościoła do edyktu cesarza Józefa II (tzw. Józefiny) z roku 1784, kiedy to zakazano chowania w obrębie miasta.</ref> skazańców, na których wykonano wyrok śmierci. Plac przykościelny był także miejscem wykonywania wyroków przez ścięcie. Jak wskazuje Komoniecki, egzekucje  odbywały się pod kapliczką - tzw. Bożą Męką. Jej powstanie włodarz miasta  opisuje tak: '''''Tegoż roku '''''[1618]''''' ućciwa Zofia Kiełzaczka, mieszczka żywiecka legowała pewną summę na Bożą Mękę kamienną, prosząc przy śmierci, aby u kościoła Świętego Krzyża wystawiona była. I tak stało się i dotąd pamiątka z niej jeszcze się pokazuje.'''''
  
Obok kościoła znajdował się niegdyś cmentarz, na którym w XVII i XVIII w. chowano skazańców zostały pochowane osoby skazane przez sąd miejski na karę śmierci. Na ich grobach umieszczono kamienne krzyże, lecz do dzisiaj zachował się tylko jeden z nich.
+
Obok kościoła znajdował się niegdyś cmentarz, na którym w XVII i XVIII w. zostały pochowane osoby skazane przez sąd miejski na karę śmierci. Na ich grobach umieszczono kamienne krzyże, lecz do dzisiaj zachował się tylko jeden z nich.
 
[[Krzyż pokutny]]
 
[[Krzyż pokutny]]
 
{{Uwagi}}
 
{{Uwagi}}

Wersja z 08:17, 23 sty 2021

Tegoż dnia ostatniego lipca [1624 r.] Michał Gnidka, miejski synek żywiecki, w Żywcu przez sąd zginął, że rodziców swoich nie słuchał i na złość im wszystko robił i kradzieżą się bawił. Za co u kościoła Świętego Krzyża pod parkanem, pod Bożą Męką kamienną ściąt i tam pogrzebion. Na którego grobie, na pamiątkę tego rodzice jego dali krzyż kamienny wykonać i tamże postawić, który dotąd stoi przy tej Bożej Męce, czego każden o tem nie wie.

Tak wyjaśnił w kronice miasta pt. Chronografia albo Dziejopis Żywiecki pochodzenie kamiennego krzyża na cmentarzu przy kościele Świętego Krzyża w Żywcu (kościół Trzech Krzyży) Andrzej Komoniecki (1658-1720), od 1686 r. burmistrz, a od 1688 przez następne 40 lat wójt Żywca. Przy tym gotyckim kościele z XV w. chowano w XVII i XVIII w.[U 1] skazańców, na których wykonano wyrok śmierci. Plac przykościelny był także miejscem wykonywania wyroków przez ścięcie. Jak wskazuje Komoniecki, egzekucje odbywały się pod kapliczką - tzw. Bożą Męką. Jej powstanie włodarz miasta opisuje tak: Tegoż roku [1618] ućciwa Zofia Kiełzaczka, mieszczka żywiecka legowała pewną summę na Bożą Mękę kamienną, prosząc przy śmierci, aby u kościoła Świętego Krzyża wystawiona była. I tak stało się i dotąd pamiątka z niej jeszcze się pokazuje.

Obok kościoła znajdował się niegdyś cmentarz, na którym w XVII i XVIII w. zostały pochowane osoby skazane przez sąd miejski na karę śmierci. Na ich grobach umieszczono kamienne krzyże, lecz do dzisiaj zachował się tylko jeden z nich. Krzyż pokutny

Uwagi

  1. Cmentarz przy kościele Świętego Krzyża funkcjonował od momentu założenia kościoła do edyktu cesarza Józefa II (tzw. Józefiny) z roku 1784, kiedy to zakazano chowania w obrębie miasta.